Ik loop op zaterdag door de binnenstad. Lekker rustig even boodschappen doen voor het weekend. Op de markt koop ik groente en fruit en nog wat noten bij de notenbar. Ik loop langs de kraam van de kaas. De eigenaar staat in de kraam te roken. Die sla ik maar over. Ik ga wel naar een kaaswinkel, want dit vind ik niets.
Op het gemak loop ik door de stad terug naar huis en kom langs een mooie kaasspeciaalzaak. Hier ga ik naar binnen voor een pondje belegen kaas, wat brie en verse eitjes. Achter de toonbank staat een jongeman. Hij zegt mij gedag: enthousiast en vriendelijk. Het blijkt een jongen te zijn met het syndroom van Down. Hij vraagt of hij mij kan helpen. Hij helpt mij goed, hulpvaardig en prettig en heeft duidelijk plezier in zijn werk. Na te hebben afgerekend loop ik tevreden de winkel uit.
Thuis kijk ik op de website van de kaasspeciaalzaak. Behalve deze winkel hebben ze op andere locaties in de stad nog een lunchroom annex restaurant en een leescafé. Het betreft een project waar jonge mensen met leerproblemen en/of een (lichte) verstandelijke beperking kunnen leren en werken in de bediening, de keuken en de huishouding, onder begeleiding van een professioneel horecateam. De leerling-medewerkers hebben eigen taken en verantwoordelijkheden, afgestemd op hun mogelijkheden. Daarin proberen de begeleiders de leerlingen te stimuleren om zelf oplossingen te laten bedenken in de hoop dat ze zelfvertrouwen opdoen en zo zelfstandig als mogelijk is te werken. Een mooi initiatief.
Als ik dromen mag over goede zorg, dan droom ik dat wij veel meer van deze mensen dergelijke kansen bieden, en ze de ruimte geven om zichzelf te zijn en ze bij de samenleving te betrekken, zodat ze bij ons in tel zijn.
Loes van Triest is begeleidster bij De Twentse Zorgcentra, locatie ’t Bouwhuis in Enschede. Deze instelling biedt zorg en ondersteuning voor mensen met een verstandelijke handicap.
0 reacties