Twee avonden op rij, 7 en 8 april, besteedde Nova aandacht aan een alarmerend cijfer uit de gegevens van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ).
De laatste vier jaar hebben 151 psychiatrische patiënten langer dan een jaar in een isoleercel gezeten in een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. Vaak gaat het hierbij om mensen die suicidaal zijn. De Inspectie geeft in haar rapport aan dat isolatie niet de juiste zorg is en dat instellingen te weinig doen om deze ingrijpende maatregel te voorkomen.
In de tweede uitzending stonden de reacties van de politiek centraal. De Tweede Kamer riep onmiddellijk dat het aantal gevallen omlaag moet. De minister beaamde dit en hij wil dat de Inspectie meer gaat controleren. In diverse toonaarden werden deze reacties herhaald. Een ernstige zaak, die zeker aandacht verdient. Maar met almaar stijgende verbazing beluisterde ik de oorverdovende stilte rondom de zorg zelf: wat veroorzaakt deze aantallen isolaties, wat zijn de alternatieven, wat zou er góede zorg zijn en wat is hiervoor nodig?
Oorzaken
Waarom vroeg niemand hiernaar? De Inspectie zelf was over de oorzaken zonneklaar geweest: het personeelsgebrek en de toenemende aantallen patienten die moeten worden opgenomen. Als dat zo is, helpt het niet om heel hard te roepen dat het aantal isolaties gehalveerd moet worden. Dit roepen is dan louter symboolpolitiek.
De mensen in de praktijk help je daarmee niet, je vergroot alleen de druk, en tegelijkertijd wek je de indruk dat ze handelen uit verkeerde motieven.
Wat nodig is, en waar de politiek over zou moeten gaan, is het daadwerkelijk starten van de discussie over de zorg zelf. Hoe vindt deze plaats en waarom, welke keuzes worden er gemaakt, wat gaat er mis en waarom, wat zijn de alternatieven, en wat mag dat allemaal kosten? Een in het buitenland vaker toegepast alternatief, medicatie, wordt door veel patiënten zelf afgewezen.
Zorgcapaciteit
Een aanpassing van de zorgcapaciteit aan de zorgvraag, meer personeel dus, zodat andere behandelingen mogelijk zijn, kost geld (en wie wil er nog werken, nadat de sector zo is beschadigd?). Wat is eigenlijk góede geestelijke gezondheidszorg aan suïcidale mensen, en wat hebben we daarvoor over? Als de politiek daarover zwijgt, is ze gemakzuchtig bezig en blind voor de effecten van haar eigen harde roepen.
Bekijk de eerste uitzending van NOVA
Bekijk de tweede uitzending van NOVA
Foto: Rink Hof / HH
1 reactie
Joke Zwanikken Leenders
Stelling 6 proefschrift Henk Nijman: 1999
Op een afdeling waar geen separeers is ,word ook niet gesepareerd.
48 jaar werkzaam in de zorg waar van 43 jaar in de psychiatrie .
Personeel goed opleiden is beter dan separeers bouwen