Solodariteit
Nieuwe column Swanny Kremer: Solodariteit
“Een probleem in deze samenleving is soms een gebrek aan ‘samen’. Dat geldt lang niet voor iedereen, maar de scheidslijn wordt nu wel scherp afgetekend.”
Nieuwe column Swanny Kremer: Solodariteit
“Een probleem in deze samenleving is soms een gebrek aan ‘samen’. Dat geldt lang niet voor iedereen, maar de scheidslijn wordt nu wel scherp afgetekend.”
Nieuwe column Swanny Kremer:
“Je mag het haast niet zeggen want mensen zijn ziek en gaan dood aan het virus. En ik loop ‘van-buiten-gezond’ met mijn hondje in de zon.”
Nieuwe column Swanny Kremer: 1,5 meter
“Ineens is het een ontmoeting tussen twee vrouwen die (deels) in hetzelfde schuitje zitten. Als je iets deelt kom je toch echt dichter bij elkaar.”
Nieuwe column Swanny Kremer: Corona-time
“Ze belt mij precies op de afgesproken tijd. Ik zit er al klaar voor. Ik heb een belafspraak met mijn ‘kankertherapeut’.”
Nieuwe column Swanny Kremer: Zwaan
“Ik vraag mij af of ik zal wennen aan een leven zonder een partner. ‘Maar is het wel goed om te wennen aan eenzaamheid?”
Nieuwe column Swanny Kremer: Gevoelige snaar
“Als iemands bestaan stopt betekent dat niet dat het bestaan van anderen ophoudt. Ook wij gaan immers door. Alleen wij hebben het gat niet gevuld met ‘een ander’, wij vullen het zelf.”
Nieuwe column Swanny Kremer: Eiland
“Het is alsof papa een ‘mythische figuur’ wordt, ‘iets of iemand’ die zich ophoudt op het strand waar we zijn as hebben uitgestrooid.”
Met de hond voor in het mandje op de fiets rijden we één dorpje verder. Dit jaar vieren mijn dochter en ik Oud & Nieuw bij vrienden en hun vrienden. De ‘grote kinderen’ hebben…
“Ik kan aan niemand goed uitleggen hoezeer dit goede nieuws op mij drukt. Wie had dit gedacht?” Lees de uwste column van Swanny Kremer op zorgethiek.nu
“Van ongeloof schakel ik in verschillende versnellingen over naar geloof. Van perplex verander ik stapsgewijs in uitgelatenheid.” Lees de nieuwe column van Swanny Kremer op zorgethiek.nu
“Ik wil niet dat ik beoordeeld word op mijn ziekte alsof ik maar half-toerekeningsvatbaar ben. Ik wil voor vol worden aangezien.”
‘Vind je het erg?’ vraagt ze ineens. Ik drink een heerlijk glas wijn en kijk haar over de tafel heen vragend aan. ‘Dat ik hem net zo beetpakte en knuffelde’, zegt ze, ‘dat wij…
Hoe drie generaties vrouwen, getekend door plotseling verlies, herdenken én het leven vieren. Lees het in de laatste column van Swanny Kremer.
Swanny beschrijft in deze column hoe zij en haar dochter stilstaan bij de belangrijke momenten die de toekomst gaat brengen.
‘Weer een man in pak met een laptop’ is het eerste wat ik denk als ik hem ontmoet. Ik probeer de man door de attributen heen te zien. We geven elkaar een hand en…
Mijn kleine autootje is helemaal volgeladen. In weer en wind ga ik ga van huis weg met mijn dochter en haar vriendin, ons hondje en een aantal tassen. In ‘de stad’ pik ik de…
Ze haalt mij op uit de wachtkamer en glimlacht. ‘Wil je wat drinken?’ We nemen twee glazen water mee naar boven. ‘Hoe gaat het met je?’, vraagt mijn kankertherapeut als ik zit. Natuurlijk wist…
Terwijl ik ’s avonds met mijn dochter op de bank zit en kijk naar een talentenshow komt er een appje van goede kennissen binnen. We kennen elkaar al heel erg lang, maar zien elkaar…