Hulp bij levensbeëindiging bij ‘voltooid leven’ is zeer actueel en politiek omstreden. Het speelt zelfs een rol in de kabinetsformatie. Er zijn felle voorstanders (D66) maar ook uitgesproken tegenstanders (SGP) om dit bij wet te regelen. Ook het maatschappelijk debat kenmerkt zich door tweespalt. Hoewel de commissie Schnabel (‘de huidige euthanasiewet biedt hiervoor voldoende mogelijkheden’) en ook de KNMG een nieuwe wet onnodig achten, denkt demissionair minister Schippers hier anders over. Net voor het einde van de vorige kabinetsperiode diende zij hiervoor een wetsvoorstel in.
Het politiek-maatschappelijke debat wordt gevoerd op basis van verschillende soorten argumenten (juridische, ethische, kwaliteit van leven e.d.). Deze argumenten zijn gebaseerd op al dan niet empirisch onderbouwde uitgangspunten. Wat vinden ethici en andere deskundigen van de weging van deze ‘feiten’ en ‘morele argumenten’?
Biedt de huidige euthanasiewet bijvoorbeeld inderdaad voldoende mogelijkheden voor hulp bij levensbeëindiging bij ‘voltooid leven’? En is het reëel te veronderstellen dat als men een kleine groep ouderen met voltooid leven bedient, een grotere groep ouderen zich mogelijk gedwongen overbodig voelt, zoals de KNMG denkt? Het omgaan met de eigen dood verschuift onmiskenbaar in de richting van meer zelfbeschikking. Zijn hier eigenlijk grenzen aan, en waarom? En wat bedoelen mensen precies wanneer ze zeggen dat ze hun leven voltooid vinden?
Wij nodigen u van harte uit om een bijdrage te leveren aan het magazine Podium van de Nederlandse Vereniging voor Bio-ethiek (NVBe), over één van deze (of gerelateerde) vragen.
Wilt u een bijdrage leveren? Neem dan vooraf contact op met Heleen van Luijn of Hanneke van der Meide (themaredactie) om uw idee voor te leggen. De redactie bepaalt of een artikel al dan niet geplaatst wordt. Houdt er wat betreft stijl en inhoud rekening mee dat het Podium door een breed publiek van geïnteresseerden wordt gelezen. De deadline voor volledige bijdragen (ca. 1500 woorden) is 13 augustus.
0 reacties