2 – 3 minuten

0 reacties

In schril zomerlicht laten de gebroeders Dardenne in hun verraderlijk eenvoudige film Deux jours, une nuit (2014) een jonge vrouw zien die vecht voor haar arbeidsplek: Sandra. 

We zijn in de middenklasse: man en vrouw werken, autootje, doorzonwoning. En kindertjes. De twee inkomens zijn ook nodig.  In de bijstand, weg uit je huis: verval dreigt. Sandra bezoekt gedurende het weekeinde, Deux jours, une nuit, met de moed der wanhoop haar 16 collega’s. Als er maandag gestemd moet worden, of jij 3 uur overwerk en een bonus krijgt, of behoud van mijn arbeidsplek, stem je dan alstublieft voor mij?  
Er blijken voor- en tegenstemmers zijn. Sommigen zijn evenzeer in hun bestaan bedreigd als Sandra en haar gezinnetje en ploeteren voort met bijbaantjes, sommigen slaan de deur voor haar neus dicht. Maar anderen staan op: ze laten iets zeldzaams toe, ze schamen zich dat ze niet eerder hun kracht voor haar hebben ingezet. Weer anderen marchanderen met waarover niet gemarchandeerd kan worden: ‘als ik hier maar kan blijven werken’, ‘ik heb het geld nodig om een terras achter het huis aan te leggen’. 

In 1998 schreef Richard Sennett een glashelder boek met voorspellende waarde: The Corrosion of Character, The Personal Consequences Of Work In the New Capitalism.
In de zorgethiek als politieke ethiek wordt voor het onzeker maken van het samenleven de term precariteit gebruikt: kwetsbaarheid en onzekerheid die sociaal en politiek wordt voortgebracht. Je bent niet kwetsbaar, je wordt het gemaakt: door beleid van bovenaf. De bovenbaas van Sandra denkt heel netjes te zijn jegens haar. Hij heeft zich met de onderbaas niet aan de procedures gehouden, heeft arbeiders tegen elkaar opgezet, die dat ook hebben laten gebeuren. Inderdaad, de karakters worden aangetast: wie dichtbij stond pleegt verraad, wie echt wat te verliezen heeft wordt moedig en solidair. Precariteit brengt geleidelijk een waterscheiding aan: degenen die tevreden zijn dat ze rustig slapen, degenen die begrijpen dat zij voor hun eer kunnen staan en solidair kunnen zijn. Dan maar geen terras achter het huis. 

Nu in de Nederlandse bioscopen: Jean-Pierre en Luc Dardenne, Deux jours, une nuit (2014), voor het filmfestival van Cannes 2014 ingediend

[bol_product_links block_id=”bol_575309087f30c_selected-products” products=”9200000054970054″ name=”deux jours” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”DC7605″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”CCCCCC” width=”590″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Een artikel van


0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *