Sinds haar start in 2007 heeft de master Zorg, Ethiek & Beleid (ZEB) talloze afgestudeerden afgeleverd. De meesten van hen deden de studie in deeltijd, naast hun werk. Hoe is het werkende leven na de ZEB?
Wie: Janniek Kalma – Van Wijk
Functie: Leidinggevende in de ouderenzorg
Mijn masterthesis rondde ik in augustus 2009 af. Mijn thesis had als thema autonomie en hulpverlening bij abortus. Abortus, als onderwerp, had mijn speciale aandacht, omdat ik in Ecuador werkte met verslaafde straatmeiden die ongewenst in verwachting raakten en geen andere optie hadden dan illegale abortus. Destijds, in 2007, was abortus daar nog volstrekt illegaal. Alle meningen ten spijt over het wel of niet wenselijk achten van abortus; deze vrouwen waren wel degelijk ongewenst zwanger en wat bied je dan aan hulpverlening aan en in hoeverre speelt iemands autonomie een rol hierin? Het houdt me nog steeds bezig hoe dergelijke processen, achterliggende motivaties en discussie er uit zien.
Ik ben niet zo zeer andere dingen gaan doen, wel ben ik wezenlijk anders naar bepaalde zaken gaan kijken. De studie heeft me geleerd hoe te kunnen denken over ethische zaken. Hoe dit te onderzoeken, hoe hier een discussie over te voeren, al dan niet met mezelf. Mijn studie heeft daardoor mijn werk wel degelijk veranderd. Ik werk als leidinggevende in de ouderenzorg en heb daarnaast een stichting voor straatkinderen in Ecuador. Ethische kwesties te over die mijn pad kruisen. Die kwesties gaan iedereen aan met wie ik samenwerk en ik vind het prettig om mijn ZEB-ervaring in te kunnen zetten om die kwesties te bespreken en uit te diepen. In sommige gevallen levert dat enkel meer begrip op voor bepaalde situaties, maar dat beschouw ik als winst.
Gedurende de studie heb ik vele eyeopeners gehad, maar één is me daadwerkelijk bijgebleven. In het allereerste begin van de studie opende een simpel boekje Ethiek in de kliniek van Guy Widdershoven me direct de ogen.
Widdershoven behandelt hierin verschillende ethische benaderingen in de medische wereld. Ik merkte hoe keurig opgevoed ik was in het zien van de in de medische wereld geldende norm, de principebenadering, en dat ik me daaraan, in elk geval deels, had geconformeerd. Het boekje bracht me twee dingen. Ten eerste kon ik mijn onvrede over de huidige norm ineens beter benoemen en begreep ik ook beter waar het vandaan kwam. Ten tweede was het een stuk bewustwording over hoe ik, die zichzelf als kritisch beschouwt, toch ‘zomaar’ in een systeem meedraai, omdat ik de alternatieven niet ken.
Voor mijn literatuurstudie besprak ik het boek met mijn docent Jan Jans en hij reageerde bijna net zo enthousiast als ik op het feit dat mijn denken al een sprong had gemaakt door los te komen van het model waar je in opgevoed wordt.
0 reacties