Ons lichaam is vergelijkbaar met een auto. Net als een auto moeten we ons lichaam geregeld schoonmaken en opgelopen schade herstellen. Wanneer we dit doen, zouden we gezond blijven en zouden we niet meer sterven van ouderdom. Dit zijn de woorden van Aubrey de Grey, biomedisch gerontoloog en bioinformaticus aan de Universiteit van Cambridge. Jonathan Weiner, schrijver van populair wetenschappelijke boeken, neemt in zijn boek Eindeloos leven de lezer mee op de wetenschappelijke zoektocht naar de definitieve overwinning op de ouderdom. Hij doet verslag van zijn contacten met wetenschappers die verouderen als een geneesbare ziekte zien. Aubrey de Grey is daarvan de meest radicale en verwacht dat we in de periode tussen 2025 en 2040 in staat zullen zijn om veroudering onder controle te hebben:
We gaan dan regelmatig naar artsen voor ‘onderhoudsbeurten’ om ons lichaam schoon te maken en te repareren met geavanceerde medische technieken zoals gentherapie, stamceltherapie en stimulering van het immuunsysteem.
De opvattingen in het boek zijn zo baanbrekend en bizar waardoor het tegelijkertijd afstoot en aantrekt. Enerzijds geloof je als lezer niet dat de beschreven ideeën in het boek ooit werkelijkheid worden en anderzijds word je toch meegezogen in het enthousiasme van de wetenschappers. Weiner slaagt er in om het voor velen ontoegankelijk en onbegrijpelijke gebied van biotechnologie in duidelijke taal te verwoorden, al blijft het de nodige inspanning kosten om zijn verhaal goed te kunnen volgen. Hoewel de schrijver zichzelf in beginsel sceptisch toont over de belofte van een eindeloos leven, besluit hij het boek met enkele zinnen waarin de twijfel doorklinkt. Waar hij echter te weinig ruimte aan geeft zijn kritische ethische vragen zoals: Willen we wel eindeloos leven en wat betekent het wanneer we ouderdom als ziekte gaan zien? En dat is jammer want de grensverleggende ideeën in het boek vragen om de nodige (zorg)ethische reflectie.
Jonathan Weiner – Eindeloos Leven. Nieuw Amsterdam, 2011. ISBN 9789046809426.
2 reacties
joop kools
Ik ben het erg eens met jouw laatste regels. Willen we wel eindeloos leven.
Wat me ook letterlijk beangstigd is dat steeds meer zaken in het leven die gewoon bij het leven horen in het medische / gezondheidscircuit getrokken worden. Waarmee die zaken ook een beetje ontvreemd worden.
Het medisch/industrieel complex krijgt zo steeds meer macht over de burger. Ouderdom als ziekte, het moet niet gekker worden.
Hanneke van der Meide
Beste Joop Kools,
Bedankt voor u reactie. Ik deel uw angst, helaas is het de realiteit dat de toenemende kwetsbaarheid – en dan niet alleen fysieke kwetsbaarheid – waar ouderen mee te maken krijgen steeds meer wordt gezien als iets wat opgelost of voorkomen kan worden mits we maar vroegtijdig deze kwetsbaarheid opsporen en vervolgens interventies inzetten. Het onlangs verschenen boek ‘Goed ouder worden’ biedt een heel ander perspectief op ouder worden waarin morele vragen en zingevingsvragen de ruimte krijgen. Op deze website kunt u binnenkort een leeservaring van dit boek verwachten.