In de film Silver Linings Playbook probeert Pat Solatano Jr. (Bradley Cooper) zijn leven weer op te pakken nadat hij acht maanden in een psychiatrische instelling verbleef. Hij werd opgenomen omdat hij de minnaar van zijn vrouw Nikki bijna doodsloeg, maar is nu gediagnosticeerd met bipolaire stoornis. Pat trekt weer in bij zijn ouders en wil het liefst zijn oude leven terug: zijn baan als leraar en zijn vrouw. Nikki heeft hem echter verlaten en een contactverbod laten opleggen. Wanneer Pat bij een etentje bij zijn beste vriend de onlangs verweduwde Tiffany (Jennifer Lawrence) ontmoet, ontstaat een band en Tiffany besluit hem te helpen. Zij belooft dat zij een brief van Pat aan Nikki zal geven. In ruil daarvoor eist ze dat Pat haar partner wordt in een danswedstrijd waaraan zij graag deel wil nemen.
Pat leert met vallen en opstaan zijn ziekte te accepteren. Hij heeft medicatie gekregen, maar weigert aanvankelijk deze in te nemen. Pas na een escalatie groeit langzaam het besef dat hij zijn ziekte niet kan negeren en een manier moet vinden om ermee om te gaan. Tiffany moet na de dood van haar man eveneens wennen aan haar nieuwe leven. Hoewel hun relatie in het begin wat ongemakkelijk is, komen zij door de frequente dansrepetities meer over elkaar te weten en lukt het steeds beter om op elkaar af te stemmen. Geleidelijk ontwikkelt zich een bijzondere vriendschap en blijkt dat zij elkaar kunnen helpen vat te krijgen op hun ‘gekte’.
De film laat indrukwekkend zien hoe ontwrichtend een psychische ziekte kan zijn – niet alleen voor Pat zelf, maar ook voor zijn familie. Die blijft, ondanks alle moeilijkheden, pal achter hem staan. Het is mooi om te zien hoe zij voor elkaar zorgen en Pats ziekte aanvaarden als iets dat iedereen kan overkomen. Hoewel enkele scènes heftig en aangrijpend zijn, is het ook een film met veel humor. De hoofdrolspelers zijn aan elkaar gewaagd en weten hun gekte overtuigend neer te zetten. Vooral Oscar-winnares Lawrence is subliem wanneer zij erin slaagt om tegelijkertijd boos, grappig, verleidelijk en gek te zijn. Een heerlijke bijrol is weggelegd voor Robert de Niro als Pats neurotische vader. Daarmee roept de film ook meteen de vraag op hoeveel gekheid nog normaal is. Kortom, Silver Linings Playbook is een prachtige feel-good movie die niettemin de ernst van een psychiatrische aandoening invoelbaar maakt.
0 reacties