Magazines “Schoolbestuur” en “Eleoscoop”, publiceerden in november interviews met Annelies van Heijst.
Eleoscoop
In Eleoscoop verscheen een interview waarin Annelies van Heijst uitlegt waarom barmhartigheid de structuur van zorg is, en waarom erkenning in de zorg onmisbaar is. Naast het interview verscheen ook een korte recensie van haar boek “Iemand zien staan”, dat in april 2008 verscheen.
“Barmhartig zijn zonder ander neer te drukken”
Onze naam is Eleos. Dat is het Nieuw Testamentisch Griekse
woord voor barmhartigheid. Kunt u aangeven wat volgens u het
wezen van barmhartigheid is?
“Het theologische antwoord op die vraag is dat er een relatie is tussen
hoe God zich over de mensen ontfermt en de mensen zich vervolgens,
in het spoor van God, over elkaar ontfermen. Dit werkwoord geeft aan
dat er sprake is van nood en behoeftigheid. De ene partij redt het alleen niet en de andere partij komt, liefdevol, te hulp. Enkel en alleen voor zover het met liefde gebeurt, is dat te hulp komen niet vernederend.
Hier begint het te wringen, want onze tijd drijft op het ethos van
gelijkheid en daarin past dit type afhankelijkheid niet. We hebben grote moeite met ongelijkheid, we zijn allergisch geworden voor asymmetrische verhoudingen tussen mensen – en misschien zelfs wel tussen de mens en God. Daar is overigens wel een gegronde reden voor, want degenen die tot een halve eeuw geleden afhankelijk waren van de liefdadigheid hebben dat vaak als betuttelend en vernederend ervaren.
De ethische uitdaging is volgens mij aan de ene kant om barmhartig te zijn zonder de ander neer te drukken en jezelf te verheffen, en om open te staan voor wat de ander aan jou te geven heeft. Er ligt denk ik ook een ethische uitdaging aan de kant van de ontvanger van barmhartigheid, al is dat tot op heden weinig doordacht. Die uitdaging is het gracieus aanvaarden van hulp en steun, in de wetenschap dat je het zonder de ander niet redt, maar met behoud van zelfrespect.”
[su_button url=”/wp-content/uploads/eleoscoop_interview_van_heijst.pdf” target=”blank” style=”flat” background=”#e49c00″ center=”yes” icon=”icon: download” ]Download en lees het hele artikel[/su_button]
Dit artikel verscheen in Eleoscoop nummer 4, 2008), het magazine voor medewerkers van Eleos, stichting gereformeerde geestelijke gezondheidszorg.
Schoolbestuur
“Schoolbestuur” publiceerde een interview waarin Annelies van Heijst haar denken over menslievende zorg in verband brengt met de onderwijssector.
Meer ‘scharrelruimte’ in zorg en onderwijs!
Bij het lezen van haar boek ‘Menslievende Zorg. Een ethische kijk op professionaliteit’ van ethica Annelies van Heijst dringt zich bijna vanzelf de overeenkomst op met hedendaagse onderwijspraktijken. Tegen de heersende opvattingen in de zorgsector in betoogt zij dat we een kwalitatief andere kijk op zorg en professionaliteit nodig hebben die ervan uitgaat dat zorgen in de grond van de zaak een medemenselijke betrekking is, ofwel een praktisch inspelen op iemands behoeftigheid en afhankelijkheid.
Zij spreekt over professionals die beschikbaar zijn voor eenieder die zorg en hulp nodig heeft omdat die het alleen niet redt. Het uiteindelijke doel van zorg is niet een ziek onderdeel oplappen, maar de ander niet alleen laten in zijn lijden. In de zorg en het onderwijs is er de zucht om het proces te willen beheersen door het met standaarden en protocollen te lijf te gaan en te sturen op meetbare resultaten.
Professionals dreigen daarbij slechts uitvoerders te worden van door van boven- en buitenaf bedachte modellen van handelen. We hebben Annelies Van Heijst enkele vragen voorgelegd waarbij werd gezocht naar analogie in ontwikkelingen binnen beide maatschappelijke domeinen met de verwachting dat haar antwoorden ook mensen in het onderwijs zullen prikkelen en steunen bij het verkennen van een ‘andere’ aanpak.
[su_button url=”/wp-content/uploads/schoolbestuur_8_interview_van_heijst.pdf” target=”blank” style=”flat” background=”#e49c00″ center=”yes” icon=”icon: download” ]Download en lees het hele artikel[/su_button]
Dit artikel verscheen in nummer 8, 2008 van “Schoolbestuur”, een magazine van de Bond katholiek primair onderwijs (KBO)
1 reactie
Johnny Borsboom
Ik heb dit verhaal met vewrbijstering gelezen en ik kan er geen speld tussen krijgen wat hier niet goed aan is, wat een ongelofelijk inspirerend verhaal van Annelies van Heijst en het zegt genoeg over haarzelf hoe zij zich in onze maatschappij opstelt en het voorbeeld laat zien hoe het vele malen beter kan dan momenteel het geval is.