Op 28 november 2013 is Martien Pijnenburg op 62-jarige leeftijd overleden. Martien wist vanaf het begin van dit jaar dat hij niet meer beter zou worden en zijn ziekte heeft zich gelukkig lang verborgen gehouden. In november kwam echter een plotselinge omslag en hebben we toch nog in korte tijd afscheid moeten nemen van een bijzonder mens.
Martien heeft veel betekend voor de ethiek in de gezondheidszorg. Hij studeerde moraaltheologie in de jaren 70 in Nijmegen, en combineerde dit met de studieverpleegkunde om de praktijk van de gezondheidszorg van binnenuit te leren kennen. Hij zou werkzaam zijn als verpleegkundige, als studiesecretaris van de Katholieke Vereniging van Zorginstellingen (nu Reliëf), en universitair docent medische ethiek aan het UMC St. Radboud. In februari 2010 promoveerde hij bij Henk ten Have en Frans Vosman op de studie Sources of care: Catholic healthcare in modern culture. An ethical study.
In dat proefschrift zitten eigenlijk alle elementen waar hij zich een leven lang voor heeft hard gemaakt: een kritisch en ethisch geïnformeerd denken over de wijze waarop wij de gezondheidszorg organiseren, met gevoel voor de politieke context waarin dat gebeurt en het belang van de levensbeschouwelijke bronnen waaruit geput wordt. Het was ook de inspiratie voor het Prudentia-project dat onder zijn bezielende leiding al jarenlang lopende was en nog is. Hoewel Martien zichzelf nooit zorgethicus zou noemen, was hij wel degelijk een kritische ‘vriend van de zorgethiek’, geschoold door dezelfde hoogleraar Theo Beemer die ook Frans Vosman en Annelies van Heijst mede gevormd heeft.
We zullen Martien gedenken als een royaal mens in de volle betekenis: koninklijk in het serieus nemen en ruimte maken voor mensen, trouw en betrouwbaar, begiftigd met een groot en warm Brabants hart en een groot gevoel voor rechtvaardigheid.
3 reacties
A.M. van Uum
Een gewaardeerd mens is (te vroeg) heen gegaan.
Frans Broekhoff
Wat een schok. De enkele keren dat ik hem heb ontmoet herinner ik mee een zeer betrokken mens die onafhankelijk nadacht over alles wat er in de zorg tussen mensen gebeurt. En hij had een een uitstraling waardoor je je direct bij hem thuisvoelde. Laat ik hem maar gedenken met het traditionele katholieke gebed bij een overledene.
Heer, geef hem de eeuwige rust.
En het eeuwige licht verlichte hem,
Dat hij mogen rusten in vrede,
Amen.
Theo Boer
In 1987 was Martien Pijnenburg één van mijn eerste maten in de medische ethiek & zorgethiek. Hij werkte al enkele jaren bij de Katholieke Vereniging van Zorginstellingen (KVZ), ik ging werken bij de Christelijke Vereniging van Zorginstellingen (CVZ) (Zij fuseerden later tot Reliëf.) Ik bewaar dankbare herinneringen aan onze collegialiteit die tot 2001 doorliep. Martien was iemand waaraan je je kon scherpen en aan wie je een betrouwbare bondgenoot had in het aan de orde stellen van het belang van spiritualiteit in de zorg. Moge hij rusten in vrede.