Lawaai op ziekenhuisafdelingen is een grote bron van onvrede onder zowel patiënten als zorgverleners. Dit artikel beschrijft een observatieonderzoek naar de interactie tussen zorgverleners rond de centrale balie van een verpleegafdeling in een algemeen ziekenhuis. Het geluid wordt in beeld gebracht vanuit het perspectief van de aangrenzende patiëntenkamers. Leidende vraag: hoe kunnen we dit ‘balieverkeer’ menslievender maken?
Wat horen patiënten op de afdeling?
Lawaai op ziekenhuisafdelingen is een grote bron van onvrede onder zowel patiënten als zorgverleners. Dit artikel beschrijft een observatieonderzoek naar de interactie tussen zorgverleners rond de centrale balie van een verpleegafdeling in een algemeen ziekenhuis. Het geluid wordt in beeld gebracht vanuit het perspectief van de aangrenzende patiëntenkamers. Leidende vraag: hoe kunnen we dit ‘balieverkeer’ menslievender maken?
Verpleegkundigen zijn gewend aan typische ziekenhuisgeluiden als seinen die afgaan, infuusalarmen, telefoongerinkel en stemgeluiden. Voor veel patiënten is dit lawaai ‘nieuw’ en verre van vanzelfsprekend (Mazer, 2006). Geluidsoverlast op de afdeling kan de slaap verstoren en onrust en stress veroorzaken bij patiënten.
Maar ook verpleegkundigen ervaren lawaai op de afdeling regelmatig als stressvol en storend (Smykowski, 2008). Het kan leiden tot een verminderde oordeelsvorming, veranderde waarneming en problemen bij de concentratie (Bailey e.a., 2005). Veel onderzoek richt zich op het meten van geluidsniveaus (Bailey e.a., 2005; Christensen, 2005; Johnson e.a., 2006; Smykowski, 2008). Over het algemeen wordt daarin geconstateerd dat geluiden in het ziekenhuis al snel boven de WHO-norm van 40 dB overdag en 35 dB ’s nachts zitten.
Dat geldt bijvoorbeeld voor hoesten, overgaande telefoons en het gerinkel van serviesgoed. Diverse auteurs wijzen er echter op dat zorgverleners de primaire bron van geluid vormen (Christensen, 2005; Bailey e.a., 2005). De gevolgen voor opgenomen patiënten van hoorbare gesprekken tussen zorgverleners was één van de gespreksthema’s die verpleegkundigen inbrachten bij een lerende gemeenschap oncologie. Een aantal verpleegkundigen besloot uit te zoeken wat patiënten precies ter ore komt tijdens hun opname.
Rond de balie
In het verleden constateerde het verpleegkundig team van de afdeling al vaker de overlastgevoelige situatie rond de balie. Toch is geluidsoverlast door collegiale interactie een kwetsbaar punt gebleven, onder meer vanwege de onhandige ligging van de balie: centraal op de afdeling, omringd door patiëntenkamers (zie foto).
Om in beeld te brengen wat de interactie tussen zorgverleners rond de balie betekent op belendende patiëntenkamers werd een klein observatieonderzoek gedaan. Het doel: aanknopingspunten vinden om het ‘balieverkeer’ menslievender te maken en het team meer bewust maken van het balieverkeer en wat patiënten daarvan merken. Twee verpleegkundigen hebben onafhankelijk van elkaar plaatsgenomen op verschillende eenpersoonskamers vlakbij de balie, op verschillende tijdstippen. De deuren bleven daarbij, net als anders, open.
MW observeerde de geluiden op ‘kamer 6’ op een donderdagochtend van 9.20 uur tot 11.30 uur. JB zat op een woensdagmiddag op ‘kamer 8’, van 16.00 uur tot 17.00 uur. Beiden schreven alles op wat ze hoorden, zowel de conversatie tussen mensen als de omgevingsgeluiden. Dat leverde twee luisterverslagen op voor verdere analyse. Hieronder enkele fragmenten.
[su_button url=”/wp-content/uploads/2012/03/2012-1-56.pdf” target=”blank” style=”flat” background=”#e49c00″ center=”yes” icon=”icon: download” class=”extra-padding”]Download en lees het volledige artikel[/su_button]
Eerdere artikelen op onze website over dit onderwerp:
- Verpleegkundigen, de patiënt hoort alles (22 februari 2012)
- Menslievende zorg aan de balie (7 juni 2011)
Dit artikel is met toestemming van de redactie overgenomen uit TvZ.
0 reacties