Terwijl ik haast op automatische piloot door de gangen van onze kliniek loop word ik ingehaald door een brede, lange man in een heel mooi zwart-wit trainingspak. Zijn hoofd is wel-of-niet kaal, zijn blik naar voren gericht, hij lijkt in zichzelf gekeerd. Hij mompelt voor zich uit: ‘Heen en weer, heen en weer…..’
We gaan een hoge trap af en lopen door een lange gang, hij loopt nu schuin voor mij. Ik twijfel even, want we kennen elkaar niet, maar vraag hem dan: “Loop je veel vandaag?” Hij blikt even opzij. “Ik heb iedere dag veel afspraken, therapie”, zegt hij dan, “ik loop maar heen en weer.” Ik knik en vraag dan: “Van de afdeling naar de rest van de kliniek?”, en vraag mij af hoeveel meter wandelgang er eigenlijk in de kliniek is. “Best heel veel”, denk ik voor mij uit terwijl hij bevestigend knikt.
Moedeloos
Onderhand lopen we naast elkaar verder. We kijken beiden naar voren. “Heen en weer, heen en weer”, mompelt hij repeterend voor zich uit. Ik word er haast wat moedeloos van. Als dit nu de samenvatting van zijn huidige leven is? Op en neer sjokken door die lange gangen. Wie weet wanneer dit ophoudt?
Ik begin een beetje te rekenen in mijn hoofd. De gemiddelde behandeling duurt zo’n acht jaar. Als hij daarvan 50 weken therapie heeft en van iedere week vier dagen bijvoorbeeld drie keer op en neer loopt… Dan loopt hij bijna 5000 keer heen en weer.
Herhaling.
Dag in, dag uit. Dag in, dag uit.
Heen en weer. Heen en weer.
Het letterlijk verre perspectief van de lange gangen lijkt daarmee haast op het perspectief dat onze patiënten kunnen ervaren. Soms komt er voor hun gevoel geen einde aan de tbs.
Lachen
“Heen en weer, heen en weer”, mompelt hij verder.
“Zal ik het doen, of zal ik het niet doen”, gaat er kort door mijn hoofd. Dan zeg ik het toch maar: “Je zou er bijna het ‘heen-en-weer’ van krijgen.”
Hij kijkt mij nu pas ècht aan en lacht. Ik kijk hem ook echt aan en we lachen samen.
Dan zeg ik: ”Het is in ieder geval beter dan stilstaan toch?”
Hij is even stil en zegt: “U heeft gelijk. Fijne dag!”
1 reactie
Cees van Staveren
Die lange lege koude blauwe gang hopelijk niet illustratief voor de TBS behandeling?