Gezond

Ik had haar nog niet vaak gezien. Voordat ik haar uit de wachtkamer haalde las ik nog even haar dossier door. Ze stond bij mij niet ingeprent als iemand met reuma, diabetes of kanker en ik wilde natuurlijk goed voorbereid zijn. Haar dossier liet niet veel bijzonders zien, alhoewel ik wist dat dit geen garantie was dat niet toch de ellende onverwacht op me af zou kunnen komen.

Ze was een broze zeventiger, perkamenten huid, met helderblauwe ogen die uitstraalden dat ze minstens honderd wilde worden en ze gaf me een stevige hand. Ziek was ze niet, mijn intuïtie werd in een seconde tot kennis verheven. Nu hoef je ook niet ziek te zijn om naar een huisarts te gaan. Doorgaans kunnen klachten en mankementen worden teruggebracht tot gezonde reacties op schadelijke prikkels van buitenaf: virussen, vervelende werkgevers, venijnige partners, bacteriën of een roestige spijker (de volgorde van dit rijtje is overigens niet geheel willekeurig). De kunst is die gezonde tegenreactie in goede banen te leiden, soms is dan de huisarts nodig.

De oude dame klonk helder als kristal toen ze het woord nam. Ze vertelde dat ze zulke stramme gewrichten had, net zoals haar moeder vroeger die weliswaar heel oud was geworden maar wel veel pijn had geleden en dat oud worden wel leuk is, maar oud zijn niet. Ze woonde alweer 15 jaar alleen, haar man had een hartstilstand gekregen en haar kinderen woonden in het zuiden van het land. Het relaas verbreedde zich naar de kleinkinderen, de tijd begon wat te verstrijken en ik trachtte enige structuur in haar verhaal te brengen. Wat er dan precies met de gewrichten was. Ze keek me wat meewarig aan. ‘U had toch pijnlijke gewrichten zoals uw moeder?’ Nee, dat hoorde bij haar leeftijd stelde ze mij gerust, ze liep verder nog goed.

Of moest ik uit haar verhaal begrijpen dat ze zich alleen voelde op haar oude dag, probeerde ik om een eventuele depressie niet over het hoofd te zien. ‘Ach dokter, zolang ik nog kan lezen en muziek kan luisteren heb ik het goed.’ Dan de hamvraag toch maar stellen: wat maakt dan dat u mij komt opzoeken, kennelijk bent u gezond? Ondeugend keken de blauwe ogen me aan: ‘ik wilde alleen even weten hoe het met mij is, ik hoor zo graag dat het goed met mij gaat.’