2 – 3 minuten

1 reacties

 Nabeschouwing Prudentia Congres.
Gezamenlijke besluitvorming- Alle stemmen gelden

Gezamenlijke besluitvorming, een nastrevenswaardig ideaal: zorgverleners en patiënten besluiten in goed overleg over diagnostiek en behandeling. Op 5 juni jl. kwam een grote groep professionals en ervaringsdeskundigen bij elkaar om te leren en met elkaar in gesprek te gaan. In de ochtend brachten de acteurs van het Toetstheater het onderwerp levendig en confronterend in beeld. Wat betekent het voor een patiënt als hij te maken krijgt met een paternalistische arts die eenzijdig de beslissingen maakt over het leven van de patiënt?

Verschillende inleiders vervolgde daarna om het publiek kennis te laten maken met het onderwerp. Onder andere gaf Drs. Jarma Maas een indrukwekkende inkijk in haar eigen ervaring rondom haar moeder  en gezamenlijk besluitvorming . Ook Hugo van der wedden, verpleegkundige en socioloog, kwam aan het woord om de moeilijkheid van de verpleegkundige rol binnen gezamenlijke besluitvorming toe te lichten. Hij gaf een betoog over de complexiteit van het uitvoeren van het beleid van  de zorg voor de patiënt door de verpleegkundige, maar die in de besluitvorming geen actieve rol heeft gehad.

Het middag programma stond in het teken van  het concreet maken van gezamenlijke besluitvorming, de slag naar de praktijk. De keuzes waren zeer verscheiden, onder andere: de rol van naasten binnen gezamenlijke besluitvorming, e-health bij patiënten participatie, interdisciplinair werken en de rol van de geestelijk verzorger.

Maar ook een kritische noot kwam naar voren. Dr. Gert Olthuis pleitte voor een verbreding van de opvatting rondom gezamenlijke besluitvorming. De traditionele smalle opvatting legt de focus op het nemen van besluiten teveel als interventie en actie. Volgens Olthuis gaat het juist om ‘het nemen van besluiten op een goede manier, in gezamenlijkheid’. Hierbij in acht te nemen dat er vaak geen eenduidige maar conflicterende voorkeuren en onzekerheden aanwezig zijn op de patiënt. Het centraal zetten van patiënten vraagt om een aanpak dat vertrekt van wat patiënten doormaken als ze ziek zijn, gesitueerd in hun context.

Een artikel van


1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *