Wat wordt er allemaal verwacht van familie en naasten als het gaat om mensen met psychiatrische problematiek? Sinds de jaren 80 is er veel veranderd in de organisatie van de professionele geestelijke gezondheidszorg. De gedachte was dat de psychiatrie te veel verantwoordelijkheden van de patiënt over nam wat hem/ haar de kans op herstel ontnam.
Focus op autonomie, zelfmanagement en participatie moest buitensluiting en hospitalisatie tegengaan. Nadruk kwam te liggen op het meedoen in de samenleving. In combinatie met een noodzaak om te bezuinigen leidde dit tot een vermindering van opnameplaatsen en ambulante zorg.
Informele zorg
In onderstaand artikel argumenteert Elleke Landeweer dat deze veranderingen een impact hebben gehad op de zogenaamde informele zorg, waar tot op heden nog maar weinig bij stil gestaan is. Het de-institutionaliseringsbeleid heeft een verschuiving van zorgverantwoordelijkheden veroorzaakt, waardoor familie en naasten een grotere morele plicht tot zorg toebedeeld kregen. In hoeverre is er over nagedacht wat deze beleidsveranderingen betekenden voor de informele zorg?
Inclusie
Aan de hand van het werk van Joan Tronto stelt Landeweer dat dit niet goed is afgestemd en wijst op verschillende oorzaken. Zij pleit voor inclusie van alle betrokkenen als het gaat om beleidsveranderingen zodat een evenwichtige balans gezocht kan worden voor de verdeling van zorgverantwoordelijkheden.
To include all involved in the practice of care in the division of care responsibilities does not only meet the principle of social justice and solidarity, in the end, it will improve the quality of the actual care practice and foster more sustainable divisions of care responsibilities.To quote Tronto:
“Care rarely happened between two people, only. And to create opportunities to ‘triangulate’ care also creates opportunities to break up a relentless hierarchy of power. (Tronto 2013((Tronto, Joan C. 2013. Caring Democracy. Markets, Equality, and Justice. New York: New York University Press.[Google Scholar])), 153)”
Landeweer, E. (2017). Sharing Care Responsibilities Between Professionals and Personal Networks in Mental Healthcare: A Plea for Inclusion. Ethics and Social Welfare, 12(2), pp.147-159.
Dr. Elleke Landeweer
is post-doc onderzoeker bij UNO-UMCG en wetenschappelijk medewerker Ethiek bij de Gezondheidsraad. Landeweer studeerde filosofie en deed promotieonderzoek naar medische ethiek.
Haar interesse en onderzoeksgebied ligt hoofdzakelijk in de familie-ethiek, psychiatrie, ouderenzorg en social welfare.
[widget id=”footnotes_widget-2″]
0 reacties