In de rubriek Zo! Zorg! stellen we telkens drie vragen aan mensen die werkzaam zijn in de zorg en hulpverlening. Ditmaal worden de vragen beantwoord door Liza Pausma. Zij logopedist, pedagogisch medewerker en studeert op dit moment af voor de master: Logopediewetenschappen.
Welk moment van zorg verlenen is je het meest bijgebleven en wat maakte dat moment zo bijzonder?
Op de afdeling Neurologie waar ik werkzaam ben geweest als afstuderend logopedist heb ik veel indrukwekkende momenten meegemaakt. Bijzonder is het om mensen te kunnen helpen in het verlies van naar mijn mening basisbehoeften als slikken en communiceren. Vaardigheden die ‘normaal’ zo vanzelfsprekend zijn maar plotseling wegvallen en plaats maken voor onmacht en zorgen bij de patiënt en zijn naasten. Wanneer je dan samen met de patiënt de zorgrelatie aangaat, is het zo bijzonder als de patiënt stapje voor stapje vooruit gaat en uiteindelijk het weer lukt om die vaardigheden terug te krijgen – of leert om te gaan met deze problemen.
Wat heeft je vooral gevormd tot de zorgverlener die je nu bent en waarom?
In mijn ervaringen als logopedist en pedagogisch medewerker heb ik zorg leren verlenen aan vele diverse doelgroepen, met verschillende leeftijden en binnen complexe situaties. Daarnaast leer ik in mijn huidige studie Logopediewetenschap te Utrecht, de meer wetenschappelijke kant van zorg en zorg verlenen. Door het doen van onderzoek leer ik zorg te beoordelen op effectiviteit, maar leer ik ook te kijken of deze zorg wel aansluit op behoeften en verlangens van de patiënt. Ik acht hierbij de ethische overwegingen van groot belang.
Ik denk dat dit onderwerp in de toekomst steeds belangrijker zal worden, gezien de actuele veranderingen en bezuinigen in de zorg. Noodgedwongen zal er efficiënter gewerkt moeten worden. Echter, het allerbelangrijkste voor mij als zorgverlener is dat de patiënt, ondanks deze veranderingen, niet als centraal punt van zorg uit het oog verloren mag worden.
Wat is zorg voor jou?
Zorg is voor mij een heel breed begrip en vind je terug in veel verschillende betrekkingen. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen zorg geeft en ontvangt. Bijvoorbeeld een blijk van waardering, op die manier laat je weten dat je er voor iemand bent en zorg je voor elkaar. In mijn rol als zorgverlener betekent zorg voor mij: de patiënt en zijn context centraal stellen, tijd nemen om te luisteren naar de patiënt en oog te hebben voor gesproken en ongesproken behoeften van de patiënt en zijn naasten.
1 reactie
Interview door Doortje – de filosofische bril
[…] http://zorgethiek.local/drie-vragen-aan-een-logopedist-en-afstuderend-student-logopediewetenschapp…Allereerst heb ik deze bron gekozen. De kern boodschap die Lisa meegeeft is het centraal stellen van ieders eigen verhaal. Geen cliënt is hetzelfde. Dit past bij het beeld van de zorgethiek. In dit artikel wordt ook opnieuw weer beschreven hoe divers logopedie is en hoe belangrijk het is in ons vakgebied om het verhaal centraal te stellen. […]