Je wilt meer tijd besteden aan je cliënt, maar hebt hier geen ruimte voor tijdens werktijd. Hoe ga je om met collega’s die wél extra tijd geven aan cliënten, in hun eigen tijd? Die collega’s doen het met de beste bedoelingen, maar het schept verkeerde verwachtingen bij cliënten. Hoe maak je dit bespreekbaar?
Is het professioneel gedrag? Hoe spreek je je collega hierop aan? Hoe ga je ermee om als je hier zelf op aangesproken wordt?
Ongelijke behandeling
Ilse Herikhuijsen van V&VN Verzorgenden: “Dit is een onderwerp waar we veel mee te maken krijgen in de dagelijkse praktijk. Het is lastig om een collega die met de beste bedoelingen handelt aan te spreken op het gedrag, maar in de praktijk leidt het tot ongelijke behandeling.
Bij ons is bijvoorbeeld de situatie geweest dat er een bewoner behoorlijk achteruit ging, maar nog niet in aanmerking kwam voor een zwaardere indicatie. De bewoner maakte nog zelf zijn lunch. Een verzorgende heeft toen met hem afgesproken om buiten haar dienst even langs te komen om zijn lunch te bereiden. De volgende dag ging de bewoner er vanzelfsprekend vanuit dat een andere verzorgende dit ook voor hem zou doen. Er ontstond een ongemakkelijke situatie waar de tweede verzorgende onterecht verwijten kreeg over zorg die zij niet verleende.
Dit hebben we in het eerstvolgende teamoverleg aangekaart. Toen hebben we ook de afspraken rondom extra tijd verlenen aan cliënten aangescherpt, om ongelijke behandeling te voorkomen. Dit staat sindsdien iedere keer op de agenda van het teamoverleg en inmiddels merken we dat er echt een omslag plaatsvindt.”
Soms geven zorgverleners in hun eigen tijd extra zorg. Zij reageren op het appel dat zorgvragers op hen doen en voelen het als hun persoonlijke verantwoordelijkheid daaraan tegemoet te komen. Zij hebben echter niet alleen een persoonlijke verantwoordelijkheid in de zorg. Ze hebben ook een beroepsmatige verantwoordelijkheid en een verantwoordelijkheid als medewerker van een organisatie. Die verantwoordelijkheden vragen om goede samenwerking met collega’s, geen te ongelijke behandeling van bewoners, zich houden aan gemaakte afspraken.
De verzorgende uit het voorbeeld lijkt daar geen rekening mee te houden. Is haar gedrag onprofessioneel? Dat lijkt het geval, want het zorgt voor problemen. Hoewel? In uitzonderingsgevallen kan het juist professioneel zijn om wel extra zorg te geven. De verzorgende moet daar wel goede redenen voor kunnen geven.
Het is daarom belangrijk dat collega’s met elkaar bespreken hoe zij omgaan met zulke vragen en goede afspraken maken: wanneer is er sprake van een uitzonderingssituatie? Is het echt nodig om hier zorg over te nemen? Want waarom bereidt deze verzorgende de lunch? Kan de bewoner het niet zelf? En als de bewoner wel wat extra hulp kan gebruiken, waarom dan zelf inspringen? Is het niet beter om de samenwerking met naasten, mantelzorgers of vrijwilligers te versterken?
Bron: V&VN magazine, oktober 2015.
0 reacties