Op 9 december 2013 vindt een boekpresentatie plaats op de Universiteit voor Humanistiek te Utrecht. Het gaat over een Movisie publicatie waarin Anne Goossensen met diverse auteurs vormen van ‘relationele mismatch’ onderzoekt. Vanaf 19 uur bespreekt prof. dr. Goossensen in een lezing theorieën en concepten die uitdrukking geven aan de kwaliteit van verbinding die er tussen mensen kan zijn. Ze zoekt vooral naar taal die helpt om (een gebrek aan) sensitieve afstemming tussen mensen te evalueren. Wanneer is er sprake van match of mismatch? Hoe werkt dat door?
Relevante vragen zijn dan:
- Welke theorie en begrippen lenen zich om kwaliteit van verbindingen te evalueren?
- Op welke wijze speelt de kwaliteit van verbindingen een rol in de zorg?
- Kunnen cliënten en patiënten feedback geven op een gebrek aan sensitieve afstemming?
- Welke aanwijzingen kunnen we professionals, vrijwilligers en burgers geven die hierin willen verbeteren?
- Hoe kan onderzoek naar dit onderwerp in zorgpraktijken er uit zien en wat kan het opleveren?
Samenvatting
Deze publicatie wil vooral één punt duidelijk maken: er is kwaliteitswinst te boeken door beter en opener te kijken naar hoe professionals zich verhouden tot de levens van kwetsbare mensen. Hoe ze aansluiten bij hun cliënten en hoe ze relaties met hen aangaan. De kwaliteit van die aansluiting bepaalt in sterke mate of aangeboden zorg matcht of niet matcht. Dit inzicht verdient inbedding in organisaties en opleidingen en zou ook in evaluatieonderzoek verdisconteerd moeten worden. Mismatch moet erkend, herkend en nader verkend worden.
Anne Goossensen verdiepte zich samen met Jeannet van de Kamp, Aline Bruurs, Esther Kuis, Frans van Herwijnen, Jolanda van Dijke en Andries Baart in het fenomeen mismatch. Wat is het, hoe komt het op en hoe manifesteert het zich? Ze deden literatuuronderzoek en empirisch onderzoek. Hun bevindingen werpen niet alleen een nieuw licht op de vraag wat goede zorg is, maar ook op het begrip ‘evidence based’ en de inrichting van evaluatieonderzoek.
Mismatch en effectiviteit
In tijden van bezuiniging staat de effectiviteit van interventies in zorg en welzijn volop in de schijnwerpers. Werkt het of werkt het niet? Wat kost het en wat levert het op? Vaak is daar de formule probleem + interventie = symptoomvermindering op toegepast. Maar klopt die formule wel altijd? Is een interventie die effectief is gebleken voor een bepaalde groep personen, ook automatisch effectief voor een persoon met de kenmerken van die groep?
Het antwoord is nee, volgens de auteurs van Schetsen van mismatch. Op individueel niveau is er vaak sprake van een mismatch in de aansluiting tussen de hulpvrager en de hulpgever. Voor zorg waar mensen werkelijk beter van worden, is meer nodig dan werken volgens een effectief gebleken interventie. De kwaliteit van de menselijke relatie staat daarbij volgens de auteurs voorop. De kans op mismatch wordt aanzienlijk verkleind als de professional zich verplaatst in de leefwereld van de cliënt en daar zo nauw mogelijk bij aansluit. De auteurs zien dit zelfs als een professionele verantwoordelijkheid.
0 reacties