Dan ga je te rade bij de heilige Franciscus van Assisi, die de melaatse kuste en zijn doen en laten door de melaatse liet ingeven…
Adem is een indringend boekje. Hierin vertelt Ben hoe hij uit alle macht probeert zijn eigen naam eer aan te doen en er te zijn voor Bas, zijn volwassen zoon voor wie hij de lijn naar de buitenwereld is. ‘Meneer mijn vader’, zo noemt Bas hem. Vanuit een kloostertuin krijg je in zeven dagen zicht op wat Bas bezighoudt, hoe Ben probeert zijn zoon te begrijpen en zich daartoe te verhouden. Het wordt een volgen, zo goed en zo kwaad als het kan. Een volgen van een zoon die geen vat kan krijgen op het leven van alledag, die gefascineerd is door adem. Van Franciscus leert Ben zijn zoon als mens te zien en niet te reduceren tot een zieke, tot een diagnose. De melaatse doet een appèl op Franciscus. Bas doet een appèl op Ben, op meneer mijn vader: hier ben ik. En als niets meer wekt, wat doe je dan? De kwetsbare ontmoeten. Je laten raken en de consequenties ervan dragen, met een grondhouding van overgave. Vader en zoon leren elkaar kennen, zijn samen op onderzoek, ontregelen elkaar en dat leidt tot extreme situaties. Als lezer kun je invoelen hoe het komt dat die extremiteiten zich voordoen. De wijze waarop het afloopt tussen Bas en zijn vader is onontkoombaar.
Het boek is een indringend persoonlijk verslag over een relatie tussen vader en zijn zieke zoon. Over een vader die leert begrijpen wat Franciscus te zeggen had en probeert hetgeen hij begrijpt in die relatie tot uitdrukking te brengen. Hij realiseert zich dat de heiligheid van Franciscus voor hem niet is weggelegd. Dit klinkt misschien als een soft verhaal, maar dat is het beslist niet. Het is een boekje dat je in één lange ademteug leest. Een boekje dat je ook de adem doet inhouden, al zou Bas zeggen dat je dat vooral niet moet doen. Doorademen!
Lodewijks, J. (2014). Adem. Utrecht: Ten Have.
0 reacties