‘In één A4 opschrijven wat de onderliggende visie voor ons onderzoek en onderwijs is’, dat was al langere tijd de wens van de vakgroep Zorgethiek van de Universiteit voor Humanistiek. Nu staat in één A4 duidelijk op papier hoe de Utrechtse variant van het veelkleurige zorgethische spectrum eruit ziet. Ook is dit in een visuele weergave (infogram) ondergebracht.
Centraal staat de vraag: ‘Wat is goede zorg, gegeven deze particuliere situatie?’ Waar andere zorgethici de nadruk leggen op óf theorievorming óf empirisch onderzoek in praktijken, brengt de Utrechtse groep beide samen en houdt ze in een dialectische spanning bijeen. Conceptueel onderzoek dient geïnitieerd, uitgedaagd, én kritisch getoetst te worden door onderzoek in praktijken.
Omgekeerd dient onderzoek in praktijken steeds kritisch tegen het licht van normatieve theorie gehouden te worden. Zo vormen theorie en empirie de twee cirkels van een voortgaande beweging in de vorm van een lemniscaat.
Carlo Leget legt uit: ‘De vakgroep Zorgethiek had behoefte aan verduidelijking van haar visie, niet alleen voor onszelf, maar ook voor iedereen met wie we contact hebben. Deze verduidelijking was nodig om aan anderen in één oogopslag duidelijk te kunnen maken wat zorgethiek is en waar onze groep zich binnen dat zorgethische veld op richt.
Onderlinge discussies hebben geleid tot een model waarin we geloven, waar we ons geïnspireerd door weten en waarmee we ons willen profileren. Anderzijds bestond de behoefte om de veelheid aan mogelijkheden af te bakenen. Dat maakt het mogelijk om ons te specialiseren, doordat we kunnen focussen op dit specifieke model.’[pullquote]Download de visie of het infogram.[/pullquote]
‘De bedoeling is niet om de visie voor eens en voor altijd vast te leggen. Wat er nu op papier staat is een goede basis om de komende jaren als uitgangspunt voor ons werken te nemen. Maar er staat geen muur omheen. Dat past principieel niet bij de zorgethiek als interdisciplinair veld van onderzoek.
Voortschrijdend inzicht, vragen van buiten die vragen om een uitbreiding van ons huidige methodologische instrumentarium, maar ook nieuwe ontwikkelingen in de zorg, in onderwijs en onderzoek kunnen allemaal leiden tot herziening of wijziging van deze visie,’ aldus Leget.
Over zorgzaam en inclusief samenleven