Sinds haar start in 2007 heeft de master Zorgethiek en Beleid (ZeB) talloze afgestudeerden afgeleverd. Hoe is het werkende leven na de opleiding ZeB? En wat heeft deze opleiding hen meegegeven in de werkzaamheden? Dit keer spreken we Pauline Cozijnsen.
Wie is Pauline Cozijnsen?
Pauline heeft na de middelbare school gekozen voor de bachelor Humanistiek aan de Universiteit voor Humanistiek en vervolgens voor de master Zorgethiek en Beleid. Na de studie kon ze aan het werk bij St. Philadelphia Zorg, eerst bij de zorgadministratie en tegenwoordig als medewerker bij Innovatie en Projecten.
Tijdens de studie kwam zij in haar persoonlijke leven intensief en veelvuldig in aanraking met (gezondheid)zorg. Door van dichtbij het belang van goede zorg voor mensen te ervaren, was de keuze voor een masterstudie snel gemaakt. In 2014 begon ze aan de master Zorgethiek en Beleid aan de Universiteit voor Humanistiek en heeft deze met goed gevolg afgerond.
Wat was de reden dat je de master Zorgethiek en Beleid bent gaan doen?
Mensen en wat hen beweegt heeft mij altijd mateloos geïnteresseerd. Toen de opleiding Zorgethiek en Beleid van Tilburg naar de UvH in Utrecht verhuisde, was ik bezig met de bachelor Humanistiek. Allerlei informatie over de opleiding werd zogezegd in mijn schoot geworpen. En voor mij vielen allerlei stukjes op hun plek. Alles tussen goede en slechte zorg is opeens overal aanwezig en de uitleg van zorgethiek hielp/helpt mij privé om daar mijn weg in te vinden. En nu kan ik het toepassen in mijn werkpraktijk. Volgens mij verbindt zorg ons en is het een wezenlijk deel van ons mens-zijn, alhoewel nog niet iedereen dat zo zal zien.
Waar ging je afstudeerthesis over?
Voor ouderenbond KBO-Brabant mocht ik uitzoeken hoe wenselijk het is om een ontmoetingsplek te creëren voor alle dorpen/wijken waar de ouderbond actief is. Iedereen boven de vijftig mag lid worden, de groep is daardoor erg divers. En mede daardoor zijn er heel veel gebieden die invloed uitoefenen op de wenselijkheid van ontmoetingsplekken. Zowel op financieel en organisatorisch vlak, als de behoeften voor de vijftiger en de tachtiger en andere verschillen tussen buurtbewoners.
Niet alles kon plaats krijgen in mijn verkennende onderzoek. Maar, wat sterk opviel was dat ze de al bestaande ontmoetingsplekken “Home” noemden tijdens het eerste gesprek, met hoofdzakelijk hogeropgeleide, gepensioneerde mannen. Hierdoor vulden de gesprekken zich met: “een eigen home” voor de buurt, voor de wijk en misschien wel voor iedereen. Ik vond het in ieder geval heel bijzonder dat de ontmoetingsplekken die al bestonden als een thuis bestempeld werden en dat de toekomstige ontmoetingsplekken ook aan die status moeten voldoen.[pullquote]Pauline is ook al jaren lid van de redactie van Zorgethiek.nu.[/pullquote]
Wat heeft deze studie jou gebracht?
Een richting waar het voor mij om draait in het leven. Zorg en ethiek gaat iedereen aan. Zorg omdat je het doet of nodig hebt en zeer waarschijnlijk beiden. En dat wat het goede is bepalen wij zelf. Pas geleden ben ik bij een congres over ethiek en e-health – georganiseerd door Nictiz en Centrum voor Ethiek en Gezondheid (CEG) – geweest, waar Angeline van Doveren heel duidelijk maakte dat ethiek van iedereen is (niet alleen van de ethiekondersteuner). Tijdens de eerste lessen van de master ZeB kwam dit al naar voren door het behandelen van teksten van verschillende belangrijke denkers binnen de zorgethiek; Joan Tronto, Margaret Urban Walker, Eva Feder Kittay, Carol Gilligan, etc. Het perspectief ligt soms anders – iedereen is zorgverlener / iedereen is zorgontvanger – maar het belang van zorg dat een ieder raakt staat in al die teksten beschreven.
Kan je wat meer vertellen over je werkzaamheden na de master ZeB?
Momenteel ben ik werkzaam bij st. Philadelphia Zorg, een stichting voor mensen met een verstandelijke beperking. Door alle veranderingen in de zorg van de afgelopen jaren wordt er veel ingezet op (technische) innovatie. Zo ook bij ons. Ons team werkt op projectbasis aan testen, experimenten en implementatie van verschillende soorten innovatie. Denk hierbij aan domotica (sensoren), digitaal werken voor medewerkers, sociale robotica, slim incontinentiemateriaal, maar ook een drinkbeker die verslikken minder waarschijnlijk maakt en een lepel die je niet naast jouw mond kunt steken. Het testen van deze kleine en grote innovaties luistert zeer nauw, omdat ze dienst gaan doen bij een kwetsbare groep mensen. Door mijn ethische opleiding mag ik tijd en ruimte besteden aan de vragen en dilemma’s die techniek in de zorg kunnen oproepen.
0 reacties