Er is weer veel aandacht voor nieuws over de slechte ouderenzorg. Nu is er ook grootscheepse bijval voor de oproep aan de politiek om ervoor te zorgen dat deze verbetert.
Schrijver, columnist en tv-voetbalcommentator Hugo Borst heeft al vaker geprobeerd aandacht voor falende ouderenzorg te krijgen; blijkbaar tot nu toe zonder het gewenste effect. Deze keer heeft hij een manifest opgesteld, ‘Scherp op Ouderenzorg’, en daarvoor de aandacht van media, betrokkenen, politiek, zorgwerkers en vooral de publieke opinie gevraagd. Het manifest draagt 10 concrete oplossingen en maatregelen aan. Hij heeft het samen met Carin Gaemers opgesteld, die lid is van de cliëntenraad van de Rotterdamse zorginstelling Laurens, de instelling waar Borst’s moeder woont.
Borst is direct betrokken bij de verpleeghuiszorg voor zijn demente moeder, het manifest is dan ook met name gericht op de verpleeghuiszorg. Hij erkent dat het niet slecht gaat in alle verpleeghuizen, maar vindt wel dat het in alle verpleeghuizen goed zou moeten gaan. Iedereen kan het manifest medeondertekenen en dat gebeurde ook. Al snel liep het aantal handtekeningen al in de tienduizenden.
Het manifest van Borst werd gepresenteerd op de voorpagina van het AD en hij leidde dit de avond ervoor in bij het populaire De Wereld Draait Door. De volgende dag kan Borst al op veel bijval rekenen, vanuit allerlei hoeken van de zorg in de verschillende media; zoals brancheorganisatie voor zorgondernemers Actiz, hoogleraren op het gebied van de ouderenzorg, beroepsvereniging van verpleegkundigen en verzorgenden V&VN, het vakblad Nursing, en de vele burgers die het manifest al hebben ondertekend.
De algemene teneur van de reacties op de 10 punten van het manifest is dat het niet te moeilijk moet zijn om te realiseren. Gaemers vertelt bij Omroep Max dat ze het manifest aan alle zorgwoordvoerders in de Twee Kamer en de fractievoorzitters hebben voorgelegd en dat eigenlijk iedereen het ermee eens is.
De politiek ziet dus gezamenlijk de noodzaak van het verbeteren van de verpleeghuiszorg in en zegt toe de verantwoordelijkheid te willen nemen hieraan te gaan werken. Maar dat hebben we al vaker gehoord, vindt ook Hugo Borst. Maar nu moet er worden doorgepakt en geregeld worden dat die zorg ook daadwerkelijk wordt gegeven. Of zoals hoogleraar Cliëntenparticipatie in de Ouderenzorg Tineke Abma (VUmc) het zegt: “Het is een kwestie van doorzetten. Er is echt een Deltaplan nodig: een strak meerjarenplan om alles op orde te krijgen.” ((NOS, ‘Noodkreet ouderenzorg wordt hopelijk nu wél gehoord’, 25/10/2016.))
Met brancheorganisatie Actiz pleit ook Abma voor betere voorzieningen en heeft ze nog een aanvulling op het manifest: er zou meer hoger opgeleid personeel moeten komen. “Het opleidingsniveau in de laatste jaren is fors gedaald. Dat terwijl de zorg steeds complexer wordt. De omgang met dementerende ouderen bijvoorbeeld vraagt veel reflectie op hoe jouw gedrag doorwerkt op een patiënt. Het is problematisch als die reflectie ontbreekt.”[pullquote]Onder leiding van dr. Merel Visse en prof. dr. Tineke Abma heeft het Stakeholdersplatform van Actiz eerder het Manifest ‘Anders Verantwoorden’ opgesteld.[/pullquote]
Abma ziet in Borst mogelijk de ideale persoon om dit maatschappelijk probleem daadwerkelijk op de politieke agenda te kunnen zetten. “Hij is geloofwaardig, verzorgt zijn dementerende moeder en geeft lezingen over het onderwerp. Ook heeft hij er zorginstellingen, verzorgers en patiënten over gesproken.” ((NOS, ‘Noodkreet ouderenzorg wordt hopelijk nu wél gehoord’, 25/10/2016.))
Actiz wil verruimingen in de financiering vooral gebruiken voor het personeel, met als doel meer aandacht voor bewoners en cliënten. Tegelijkertijd herkent de organisatie zich niet in de manifestpunten die specifiek gaan over de ‘verspilling’ van gelden in overhead en reserves door instellingen. ((NOS, Ondernemers ouderenzorg vragen om meer geld na manifest, 25/10/2016.))
Het manifest benadrukt enkele punten die ook centraal worden gesteld in de zorgethiek. Zo stelt het: ‘Kwetsbare ouderen krijgen niet de zorg en aandacht die ze nodig hebben’. Aandacht is een centraal begrip voor zorgethiek, en de noodzaak ervan in zorgpraktijken werd eerder dit jaar duidelijk uit het proefschrift van Klaartje Klaver. Aandacht is ook nodig van de sociale partners om gezamenlijk tot beter beleid te kunnen komen.
In Tijd voor Max werd het onderwerp op het laatste moment aan de programmering toegevoegd en schoven zowel de vice-voorzitter van Actiz als co-auteur Gaemers aan. De reportage in het programma laat wel zien dat aandacht en goede zorg niet altijd – of alleen maar – afhankelijk zijn van meer geld. Aandacht voor de daadwerkelijke behoeften en wensen van de cliënt levert – ook zonder noodzakelijk budgetten te overschrijden – goede zorg op.
Carin Gaemers (cliëntenraad zorginstelling Laurens) heeft een duidelijke boodschap voor Jacqueline Joppe van #Actiz over de #ouderenzorg. pic.twitter.com/mFDfdlDs7B
— Tijd voor MAX (@tijdvoormax) 25 oktober 2016
Met zoveel aandacht voor noodzakelijke verbetering van de ouderenzorg is het vizier nu gericht op de politiek. De toegezegde bereidheid om verantwoordelijkheid te nemen dient nu daadwerkelijk omgezet te worden in daden ter verbetering van de ouderenzorg. En dat kan natuurlijk niet zonder dat deze ouderen en hun naasten daadwerkelijk worden betrokken in de afstemming en evaluatie van die zorg.
[widget id=”footnotes_widget-2″]
0 reacties