Zorgethiek vraagt aandacht voor de complexe context van ieder uniek individu en betoogt dat zorg daarop aan moet sluiten wil er sprake zijn van goede zorg. Luisteren naar verhalen die verteld worden vanuit het perspectief van de patiënt, in alle vormen, is dan ook van groot belang. Zorgethiek.nu introduceert hierom een nieuwe rubriek: ‘patiëntenperspectief’. Wil zorg aansluiten op de situatie, beleving, betekenis, nood en/of behoefte van de patiënt, dan moet de stem van de patiënt gehoord worden.
Op de website pen-als-lotgenoot.nl staat het verhaal van Terry. Terry is een vrouw van 49 jaar oud en zij heeft borstkanker. Zij geeft in haar verhaal meerdere meningen over de ontvangen zorg. Ze laat negatieve geluiden horen over het medisch personeel: ‘De huisarts, die beter had moeten weten, …’, ‘Niets doorvragen, niets even in dossier lezen, niets geruststellen‘. Dergelijke uitspraken laten duidelijk zien dat Terry zich niet erkend voelt in de zorg welke zij ontvangt. In navolging van Joan Tronto is hier geen sprake van goede zorg, omdat er niet geluisterd is naar de nood en zorg van de zorgvrager zoals zij deze uit. Volgens Annelies van Heijst is hier ook geen sprake van goede zorg, die immers rust op erkenning van de ander en deze zien staan als mens. Goede zorg, vanuit zorgethisch perspectief, is altijd meer dan alleen het behandelen van een kwaal. Verder staat in het verhaal van Terry dat ze ondanks de zware ongemakken waar zij mee te maken krijgt, lovend is over de behandeling: ‘De allernieuwste methodes en technieken zijn bij mij toegepast. Ik voel me dan ook bevoorrecht om in Nederland te wonen’. Terry heeft in een jaar tijd van verschillende zorgprofessionals, in verschillende settingen en in verschillende situaties, zorg ontvangen. Ze geeft in haar verhaal aanwijzingen voor haar idee van goede zorg, maar je zou door moeten vragen om meer te weten te komen.
Zo levert ieder verhaal vanuit patiëntenperspectief elementen op die belangrijk zijn om goede zorg voor deze patiënt in deze situatie te kunnen geven. Dat dient altijd in onderlinge afstemming te gebeuren en is nooit vrij van onzekerheid of tegenstrijdigheden. Het opmerken en stil staan bij de ogenschijnlijke tegenstrijdigheid die zij benoemt, laat ruimte voor verder onderzoek. Het stellen van vragen bij het verhaal van een patiënt, wijst een weg in de zoektocht naar goede zorg. De zorgpraktijk leert van ieders ervaringen.
http://www.pen-als-lotgenoot.nl/verhaal/78/get-over-yourself
0 reacties