Eric van het Zelfde is directeur van het Hugo de Groot College in Rotterdam- Zuid. Deze middelbare school staat in een van de grootste probleemwijken van Nederland, Charlois. In de afgelopen vier jaar heeft hij in zijn directeurschap de middelbare school tot een van de best presterende scholen van Rotterdam gemaakt, aldus de commentator van de documentaire Superschool van Tegenlicht. Wat is de kracht van zijn aanpak? In deze documentaire volgt Tegenlicht hem het eerste half jaar van een nieuw schooljaar en blijken veiligheid en excellentie voor hem fundamentele waarden te zijn.
Eric van het Zelfde is ook opgegroeid in een achterstandsbuurt en heeft zelf ervaren dat onderwijs essentieel is voor de ontwikkeling van het kind. Hij voelt zich verantwoordelijk voor de kwetsbare kinderen in Charlois, heeft oog voor hen en voelt zich betrokken. Om goed onderwijs voor hen te ontwikkelen ziet hij een tweeledige aanpak voor zich. Allereerst ziet hij veiligheid als een voorwaarde om een motiverende leeromgeving te creëren. Zo heeft hij de veertien huisregels teruggebracht naar één ‘Je gedraagt je’. Helaas moet deze regel de eerste schooldag al worden toegepast. Drie leerlingen worden van school verwijderd, nadat zij een medeleerling in elkaar hebben geslagen. Van het Zelfde is zich ervan bewust dat de kinderen met elkaar in relatie staan. Een kind dat zich misdraagt verstoort namelijk niet alleen de les, maar ook de toekomst van anderen. Van het Zelfde is resoluut in zijn regelgeving en zet de kinderen op straat. Maar zijn juist niet deze kinderen het kwetsbaarst? Als tweede aanpak kiest hij voor een excellent docententeam. Een excellente docent is iemand die zich verstaat in zijn vak en waarbij passie een centraal begrip is. Volgens Van het Zelfde voldoen alleen universitair geschoolde docenten daaraan, maar is dit wel zo zwart-wit?
De methode van Van het Zelfde lijkt zijn vruchten af te werpen. Het geweld in en om de school neemt enorm af en het slagingspercentage is veel hoger dan toen hij van start ging op deze school. Waarin bijvoorbeeld er eerder nog sprake zou zijn van twee leerlingen die overgaan, gaat het nu nog maar om twee leerlingen die misschien blijven zitten. De visie op onderwijs haalt hij uit de praktijk en hij haalt inspiratie van een schoolsysteem in Schotland. Binnen dit onderwijs is er aandacht voor een veelzijdige ontwikkeling van het kind en krijgt de leerling ook de tijd om zich in zijn eigen tempo te ontwikkelen. Daarnaast wordt daar zelfvertrouwen van even grote waarde gezien als goed zijn in taal en rekenen. Het unieke van het kind staat centraal. Ieder kind heeft een eigen talent en de school dient hem daarin te ondersteunen om daarin succesvol te worden, vertelt de directeur van de Merchiston Castle School in Schotland.
Om goed onderwijs te ontwikkelen is het volgens Van het Zelfde van belang om dichtbij de praktijk te blijven. Een bottom-up beleidsontwikkeling waarbij docenten een stem hebben sluit dan beter aan dan de huidige top-down regelgeving vanuit Den Haag. Verder ziet hij in dat de relatie tussen leerling en (school)omgeving, docent en medeleerlingen, het startpunt is om tot goed onderwijs te komen. Superschool laat zien dat in de praktijk de kennis voor goed onderwijs te vinden is, waarbij de zorgethische thema’s als uniekheid, relationaliteit en bottom-up beleid naar voren komen. Maar wordt er binnen deze praktijk voor de meest kwetsbare kinderen ook een veilige leeromgeving geboden en is er voor hen die worden uitgesloten van zijn systeem wel voldoende aandacht?
Kijk de documentaire hier.
0 reacties