In de rubriek Zo! Zorg! stellen we telkens drie vragen aan mensen die werkzaam zijn in de zorg. Ditmaal worden de vragen beantwoord door Paul Bovens. Hij is werkzaam als verpleegkundige binnen de ouderenzorg, voornamelijk in de psychogeriatrische zorg.
1. Welk moment van zorgverlenen is je het meest bijgebleven en wat maakte dat moment zo bijzonder?
Ik werk voornamelijk met dementerende mensen, waarbij ik veel bijzondere momenten heb meegemaakt in een vaak moeilijke periode van hun leven. Een bewoner die ik heb begeleid tijdens de laatste stadia in het dementieproces, is mij speciaal bijgebleven. Ze lag in een foetushouding in bed, was erg angstig en onrustig en begreep de wereld om haar heen niet meer. Naarmate ik langer bij haar betrokken was, ontstond er steeds meer een gevoel van wederzijdse herkenning van persoon tot persoon. Ik leerde te kijken naar de manier waarop ze via haar ogen en gedrag haar bedoelingen doorgaf en deelde op mijn beurt via non-verbale communicatie mee wat ik aan zorg voor haar wilde betekenen. Hierdoor kon ik beter inspelen op haar onrust en angst en deze later bijna geheel wegnemen. De band en het wederzijds contact dat hierbij ontstond is me altijd bijgebleven.
2. Wat heeft je vooral gevormd tot de zorgverlener die je nu bent en waarom?
Werken in de zorg heeft me gevormd als zorgverlener én persoon. Voor mijn gevoel is dit onlosmakelijk met elkaar verbonden. Door die ontwikkeling ben ik meer bewust geworden van het samenspel tussen deze twee kanten van mijzelf en heb ik leren inzien hoe en waarom ik bepaalde keuzes maak tijdens mijn werk. Hierdoor kan ik momenteel gerichter betekenis geven aan de begeleiding die ik geef aan bewoners en hun familie.
3. Wat is zorg voor jou?
In één zin;
Zorg is voor mij allereerst de ontmoeting van persoon tot persoon, waarbij ik niet meteen uitga van wat ik denk dat iemand nodig heeft, maar mij eerst verdiep in de behoeften, wensen en verwachtingen van de bewoner en vervolgens bespreek wat ik als verpleegkundige daarin kan betekenen.
0 reacties