Belangrijk

Het is al wat later op de dag en ik heb eigenlijk weinig tijd. Nog even snel langs de woonvoorziening om nog even wat praktische zaken op te lossen.

Aandacht

Jos zit in zijn stoel en ziet me al van ver staan. Hij zwaait enthousiast naar me en doet een gebaar dat ik moet komen. Hier kan ik niet omheen. Ik loop naar Jos en zeg hem gedag. Jos lijkt blij me te zien, wijst naar de stoel tegenover hem en doet een gebaar dat ik moet gaan zitten. Nog steeds heb ik weinig tijd, maar toch ga ik zitten. Jos doet zijn kast open, pakt zijn verhalenboek en geeft dat aan mij. Hoe duidelijk kan het zijn?

Ik stel aan Jos de, overigens totaal overbodige, vraag of hij graag wil dat ik hem een verhaal voorlees. Jos knikt heel heftig met zijn hoofd. Na even het boek doorgebladerd te hebben, kom ik bij een leuk verhaal. Ik kijk af en toe op uit het boek, naar Jos die tegenover mij zit. Jos zit rechtop, hoofd omhoog en luistert aandachtig naar wat ik zeg. Ik zie zijn ogen twinkelen. Nog steeds heb ik weinig tijd, maar ik lees door en merk dat ik steeds rustiger ga lezen.

Tijd

Dit is nu wat telt. Goede zorg is tijd vrijmaken voor datgene waar het om draait en op dit moment is die afweging snel gemaakt en maak ik dus tijd vrij voor Jos.

Het doet me goed dat Jos laat zien dat hij me op dat moment nodig heeft, we hebben contact, en hoe! Ik heb Jos zijn aandacht. Het verhaal gaat over een paar kabouters en dat doet er eigenlijk niet toe. Ik ben er voor Jos en Jos laat me zien dat hij daar blij mee is. Ik besef dat het niet meer uitmaakt of ik nu 5 minuten later ben of 10 en besluit even te blijven zitten nadat het verhaal afgelopen is. Jos laat met zijn ogen zien dat hij wil dat ik nog even blijf zitten.

En inderdaad, nadat ik hem het verhalenboek heb teruggegeven, komt het boek met de paardenplaatjes tevoorschijn. Ook deze moeten we nog even samen doorbladeren. Als ik dit heb gedaan, zeg ik tegen Jos dat ik nu toch echt weer moet gaan. Ik zeg dat ik het erg fijn en gezellig vond samen met hem en je ziet Jos nog meer rechtop gaan zitten. Bedankt Jos, ik kom deze week nog eens langs voor een verhaal. Jos lacht naar me, zwaait driftig en zegt ‘tot de volgende keer’!

Weer ben ik te laat met het versturen van mijn managementrapportage deze week.

Prioriteit

Professionaliteit? Volgens mij is dat je prioriteiten op een juiste wijze stellen en op het juiste moment daar zijn waar het nodig is. En dat was vanmiddag bij Jos. In de zorg gaat het erom onze cliënten centraal te stellen en niet blind te worden door de cijfers die gehaald moeten worden. Ik had een mooi moment met Jos, het is niet meetbaar, we krijgen er geen extra geld voor en ik kan er geen productie mee boeken… maar het is van onschatbare waarde!

Esther Hamers is teamleider bij Stichting Prisma, een organisatie voor dienstverlening aan mensen met een verstandelijke beperking. Ze studeerde Beleid en Management Gezondheidszorg aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Als teamleider geeft ze leiding aan teams van begeleiders van een aantal woonvoorzieningen. Daar leven mensen samen met elkaar en wordt geprobeerd zorg te geven in goede afstemming met het team, alle ondersteunende disciplines en de bewoners. In haar werk komt Esther dingen tegen die haar verwonderen en aanzetten tot nadenken. Zorgethiek, dat de nadruk legt op relaties, helpt om deze dingen te doordenken.