In de rubriek Zo! Zorg! stellen we telkens drie vragen aan mensen die werkzaam zijn in de zorg. Ditmaal worden de vragen beantwoord door Petra Elhalky – De Haan. Zij is ambulante gezinsbegeleidster bij jeugdhulpverlening.
Eén van mijn begeleidingen die mij het meest is bijgebleven, is de zorg die ik heb verleend aan een netwerk pleegtante. Zij heeft ondanks vele tegenslagen in het leven de zorg op zich genomen van, in het begin, één neefje en later nog een neefje. Dit ondanks de slechte verstandhouding met haar zus. Want hoe je het ook went of keert, de neefjes komen niet alleen, met je zus moet je ook contact onderhouden voor het welzijn van de neefjes. Deze tante heeft dit met al haar liefde gedaan en ik vond het geweldig dat ik hier deelgenoot van mocht zijn en haar hierin kon coachen en begeleiden. Zij groeide in haar ontwikkeling, is verhuisd naar een grotere woning zodat iedereen zijn eigen plekje had in huis en heeft via haar werkgever een opleiding gevolgd tot helpende verzorgende.
Het liefdevolle gezin waarin ik ben opgegroeid met zijn normen en waarden en mijn geloof in een liefdevolle God voor alle mensen. Daarnaast heb ik aan het begin van mijn carrière het geluk gehad twee fantastische hulpverleners te hebben leren kennen. Zij hebben mij in mijn ogen de ins en outs van het vak bijgebracht. Hulpverlenen zoals ik zelf hulp wil ontvangen: respectvol, laagdrempelig, flexibel en out of the box denken.
Zorg is soms kortdurend en soms langdurig. Dit verschilt per situatie. Hulpverlening is respectvol omgaan met de vragen, zorgen en verhalen van cliënten. Een luisterend oor bieden, overnemen van zorg waar nodig en uiteindelijk de regie weer teruggeven. Niet weglopen wanneer het zwaar wordt en mijn kaders zijn bereikt, maar juist dan de cliënt bijstaan en zoeken naar andere mogelijkheden binnen de hulpverlening.
0 reacties