Koninginnedag is dit jaar aan mij voorbijgegaan. Mijn aandacht was bij het nieuwste boek van Martin Bril, Het Evenwicht (2011). Postuum uitgebracht door zijn vrouw Anneke, die een selectie maakte uit alle brieven, verslagen, gedichten en e-mails die Bril tijdens zijn ziekte schreef aan vrienden, bekenden, artsen, en soms aan zichzelf.
Eenmaal begonnen met lezen kon ik niet meer stoppen. Brils unieke, hoogstpersoonlijke verslag van zijn kanker is indringend. Soms ernstig, maar vaker met humor. Zijn geoefend oog en groot schrijverschap leveren meesterlijke beschrijvingen op van de dingen die op zijn pad komen: in het ziekenhuis, thuis, of als hij de hond uitlaat.
“Het is inmiddels een week of twee geleden dat deze beelden zich op mijn harde schijf nestelden. Sindsdien denk ik er elke dag wel aan. De man met de pijp, de man met de spons. Mannen op hun gemak, misschien dat ik ze daarom koester. Ja, dat zal het zijn.”
Soms probeert hij te verklaren waarom hij ziet wat hij ziet. En lees je wat de ziekte met hem doet. Bril raakt in zichzelf gekeerd en tegelijkertijd ontvankelijk voor heel veel moois.
“Alle drie de boze mannen worden geraakt door de onnozele trefzekerheid van dit beeld. Het is een roestvrijstalen getuigenis van kracht, kleine kracht, oké, maar kracht. Als het oog erop valt, zie je het; kijk je toevallig een andere kant op, dan zie je het niet.”
Ondanks de zwaarheid van de grote dingen blijft het Bril lukken de kleine dingen groots te maken. Gewoon door ze te zien, en ze met mooie woorden te beschrijven. Tot in detail. De details die híj ziet. Door de bril van Martin komt alles tot leven.
Martin Bril – Het Evenwicht. Uitgeverij Prometheus, 2011. ISBN 9789044617658.
0 reacties