‘Vind je het goed om online af te spreken?’, vraagt ze aan de telefoon. ‘Ik ben namelijk met de fiets gevallen en heb mijn elleboog gebroken’. Ik schrik een beetje van deze onverwachte tegenslag en mijn collega vervolgt: ‘En fietsen met één arm in deze harde wind durf ik eigenlijk niet aan.’ Ik knik en realiseer dat ze dat niet kan zien en zeg : ‘Natuurlijk, wat een pech. Is het je linker- of je rechterarm?’
‘Het is wel mijn linkerarm en ik ben rechtshandig, maar toch is het een heel geworstel’, zegt ze.
‘Ik ben gescheiden en de kinderen zijn het huis uit, dus ik woon nu alleen. Vanochtend ben ik bijvoorbeeld een half uur bezig geweest om mijn bh dicht te krijgen’, zegt ze. We moeten samen grinniken en zeggen bijna gelijktijdig dat een sport-bh misschien een uitkomst kan zijn.
Regie
‘Goed zo’, zeg ik nog wat nalachend. Maar ik bedoel het heel serieus als ik zeg: ‘Daar waar het kan moet je proberen om regie te pakken. Je arm wordt er niet beter van maar een sport-bh gaat vast makkelijker aan.’
‘En hoe is het met jou’, vraagt ze. Ik vertel haar dat mijn bloed niet goed is en dat ik weer richting behandeling ga. Ze reageert wat geschrokken en zegt: ‘O, ik dacht dat dit achter je lag.’ Ik schud van ‘nee’ maar ook dat kan ze niet zien en zeg: ‘Het is een chronische vorm van leukemie. Daar leef ik mee en dat komt nooit achter mij te liggen.’
Wat een weg ben ik gegaan dat ik dit nu zonder groot verdriet kan zeggen, denk ik ondertussen bij mijzelf.
Omdat zij toch wat geschrokken overkomt zeg ik: ‘Het wordt nooit meer zo erg als de eerste keer behandeling. Mijn man en ik hadden toen samen kanker. Ach, je weet wel….’ houd ik wat vaag op omdat ik besef dat mijn nuancering averechts werkt.
Accepteren
Ik probeer mijn sociale onhandigheid recht te breien en zeg ‘Ik meen het echt hoor, koop die sport-bh. Volgens mij is het belangrijk om te accepteren waar je mee moet dealen in het leven. En blijf vooral ook kijken naar wat wel lukt. Het lukt vast nog beter met een bh zonder die stomme haakjes.’
In mijn gedachten knikt zij nu ook terwijl zij vervolgens met humor zegt: ‘Ik maak er meteen werk van, online shoppen gaat heel goed met één arm’.
We lachen even samen. ‘Zo doe ik het tenminste wel’, vervolg ik. ‘Steeds maar weer kijken naar wat wel lukt, wat wel kan. Eigenlijk is het leven soms net als kiezen voor een sport-bh’, grinnik ik verder, ‘Je past je aan bij een nieuwe realiteit en maakt er het beste van.’
Swanny Kremer
0 reacties