In de rubriek Zo! Zorg! stellen we telkens drie vragen aan mensen die werkzaam zijn in de zorg. Ditmaal worden de vragen beantwoord door Mariëlle van Mersbergen – de Bruin. Zij is verpleegkundige en kwaliteitsfunctionaris in een algemeen ziekenhuis.
Welk moment van zorg verlenen is je het meest bijgebleven en wat maakte dat moment zo bijzonder?
Op een rustige zaterdagochtend mocht ik voor een dementerende dame zorgen. Ze was opgenomen in het ziekenhuis wegens een infectie. We kenden haar als een dame met een sterke eigen wil, waarmee moeizaam contact te krijgen was. Bovendien liet ze vrijwel niets toe. Ik besloot bij haar te gaan zitten, pakte het boek met dierenplaatjes dat naast haar op tafel lag en probeerde al bladerend een praatje aan te knopen, niet wetende of dieren haar interesseerde. Het trok wonderbaarlijk genoeg haar aandacht. Zodanig dat ze me over vroeger vertelde en me toeliet haar te helpen. Ik won haar vertrouwen met iets kleins: dierenplaatjes kijken. Hoe simpel kan het zijn?!
Wat heeft je vooral gevormd tot de zorgverlener die je nu bent en waarom?
Er is niet één ding wat mij heeft gevormd tot de zorgverlener die ik ben. Er zijn meerdere factoren die hieraan bij hebben gedragen. Belangrijke factoren hierin zijn mijn geloofsovertuiging, mijn gedrevenheid c.q. passie voor het vak, de studies die ik gevolgd heb, boeken/ artikelen die ik gelezen heb, discussies met collega’s en natuurlijk het contact met patiënten en hun familie. Dit alles heeft geholpen in het reflecteren op en ontwikkelen van mezelf als professional.
Wat is zorg voor jou?
Zorgen betekent voor mij elke keer opnieuw, in elke situatie al mijn kennis en kunde te gebruiken om de patiënt en/ of zijn familie bij te staan, ongeacht wie die persoon is. Daarnaast betekent zorgen ‘ voortdurend zoeken naar de ander’. Waar staat die persoon op dat moment en hoe zorg ik dat ik dichterbij hem kom, zodat ik hem bij kan staan.
0 reacties