2 minuten

3 reacties

De volgende casus over het afwegen van prioriteiten, werd mij verteld door leerling-verpleegkundige Marian:

“Ik werkte in een verpleeghuis in Noord-Brabant als vakantiehulp voordat ik begon aan het tweede jaar van de opleiding tot verpleegkundige (BBL niveau 4 aan een ROC). Ik wilde graag wat praktijkervaring opdoen en wat geld verdienen. Ik kon aan de slag als vakantiehulp op de afdeling psychogeriatrie. Ik vond het heel spannend maar het ging me de eerste dagen goed af.

Na een dag of 5 mocht ik helemaal alleen een mevrouw wassen. Ik vond het geweldig dat mij dat toevertrouwd werd en ik wist ook dat ik het kon. Ik had deze mevrouw al verschillende keren zelfstandig verzorgd met een gediplomeerde verzorgende in de buurt. Dat ging goed.

Maar toen ik deze mevrouw alleen verzorgde, deed een ander probleem zich voor: ik had namelijk ook de pieper. Daarop komt het signaal binnen als er iemand belt. Er zijn 2 piepers op de afdeling van 22 bewoners en op elk van beide kanten van de afdeling heeft iemand de pieper. Maar je weet niet wie er belt en ook niet waarom.

Ik was halverwege met het wassen van die mevrouw. Het ging echt goed: ze riep niet angstig om haar moeder, maar ze was ontspannen. Toen ging mijn pieper en toen wist ik het niet meer.

Wat moest ik doen?”

Een artikel van


3 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

ik zou één van mijn collega’s bellen om langs te gaan bij diegene die jou belt,heb je deze mogelijkheid niet dan zou je mevr toch uit moeten leggen wat er aan de hand is . en mevr toe dekken en naar de zorgvrager toe gaan die jou belt. je moet zowiezo regeren op je pieper en vragen wta er aan de hand is en of het kan wachten .wat is de vraag

Helaas is het nu eenmaal zo dat je, wanneer je in een instelling werkt, zelden ongestoord een bewoner kunt wassen. Niet alleen zul je moeten reageren op bellen van andere bewoners (vanzelfsprekend moet hier direct op gereageerd worden) maar ook kun je onderbroken worden door collega’s, familieleden of calamiteiten.

Je zult dan voor je aan de wasbeurt begint moeten inschatten hoe de bewoner op een verstoring zal reageren. Je kunt dan eventueel vooraf je pieper aan een collega geven. Dat het voor veel verzorgenden én bewoners van verpleeghuizen de gewoonste zaak van de wereld is om de wasbeurt te onderbreken maakte ik mee in een verpleeghuis in de buurt.

Een verzorgende was een bewoner op bed aan het wassen, maar dekte op een gegeven moment de half gewassen, naakte man toe en vertrok. Toen ze wat langer wegbleef maakte ik daar een opmerking over tegen de bewoner. “Tja”, zei hij opgewekt, “’t is tien uur hè?”. Het voltallige team ging om tien uur aan de koffie, of de wasbeurt nou af was of niet… Dat ik dat erg vreemd vond vonden zij maar raar, het hoorde blijkbaar bij de afdelingscultuur en er waren nog nooit eerder opmerkingen over gemaakt. Met z’n allen koffiedrinken had duidelijk prioriteit!

je mag als leerling (ook niet als vakantiewerkster, je blijft in opleiding) geen pieper hebben, ik zou dus eerst de pieper ten eerste al geweigerd hebben, daarna zou ik een collega snel vragen om even te kijken en anders snel zelf kijken nadat je tegen de bewoner hebt gezegd dat je snel even weg bent maar binnen 2 minuten terug bent. En natuurlijk dek de bewoner even toe met een deken of iets dergelijks.